دل نوشت شخصی حمزه پاپی

دلم خالی شده از حس میان خانه ارواح 

همین دل  که شده حالا اسیر ناله و آه 

بیا ای دل سلامم کن 

دوباره خود بنامم کن 

صدایم خسته از درد است 

جهان تاریک و دل سرد است

کجا رفتی که دیگر خانه ای نیست

از این ظلم زمانه لانه ای نیست 

چنان دنیا شده کفر و سیاهی 

که تصویر دلم تاراست گاهی

بیا ای دوست دنیا خانه توست 

جهان از آن تو ، دل لانه توست 

زمینت را بگیر و پر نشان کن

دل هر نوجوانی را جوان کن 

جوان کن تا بگیر درس و پندی 

که هر جا نیست شیرین مثل قندی 

خرابات ددان محرم سرانیست 

خدا داند که دنیا جای جا نیست 

بیا ای دل دلم را از دلش کن 

جدا کن قلب خسته را از این تن 

خدایا گفته صد بــار و گویم

که هر جا می روم راه تو پویم 

بگیر دستم که دستانی بگیرم

نگیری دیر گردد من بمیرم .

حمزه پــاپی